Բարբարա Բարիին ամերիկյան թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության դերասանուհի է, որը նաև մի քանի գրքերի հեղինակավոր հեղինակ է: Կաննի կինոփառատոնի, «Օսկար» մրցանակաբաշխության, «Էմմի» մրցանակների ու «Թոնի» մրցանակների դափնեկիր:
Կենսագրություն և անձնական կյանք
Բարբարա Էն Բերմանը (Բարբարա Բարրի օրիորդական անունը) ծնվել է 1931 թվականի մայիսի 23-ին Իլինոյս նահանգի Չիկագո քաղաքում, հրեաների ՝ Լուի Բերմանի և Ֆրանսիս Ռոուզի ընտանիքում: Ընտանիքում Բարբարան ուներ նաև ավագ եղբայր ՝ ffեֆրի Մելվին Բերման:
Երբ աղջիկը 9 տարեկան էր, նրա ընտանիքը տեղափոխվեց Տեխաս նահանգի Կորպուս Քրիստի: Այնտեղ նա 1948 թվականին ավարտել է Կորպուս Քրիստիի ավագ դպրոցը: Դել Մաար քոլեջում կրթություն ստացել որպես լրագրող: Դրանից հետո նա սովորել է Օսթինի Տեխասի համալսարանում, որտեղ ստացել է դրամատիկական արվեստի բակալավրի աստիճան:
Օսթինում ուսման ընթացքում Բարբարան կարողացավ շահել երկու դրամատիկական կրթաթոշակ: Առաջինը `Կապպա Կապպա Գամմա Դոննան է, որը շնորհվում է դրամատիկական բաժնի ամենաակնառու կրտսերին: Երկրորդը `Սան Դիեգոյի Globe թատրոնի Atlas մրցանակն է` լավագույն կին ներկայացման համար, որը տեղի է ունեցել Կալիֆոռնիայի թատրոնի բեմում `« Շատ բան անելու մասին »:
1952 թվականին նա տեղափոխվեց Նյու Յորք ՝ իր կարիերան այս քաղաքում սկսելու համար: Իր կարիերայի հենց սկզբում նա ընդունեց «Բարրի» կեղծանունը ՝ այն իր Բերման ազգանվան փոխարեն օգտագործելու համար:
1964-ի հուլիսին նա ամուսնացավ ռեժիսոր, դերասան և պրոդյուսեր ayեյ Մալքոլմ Հարնիկի հետ: Theույգն ունեցել է երկու երեխա ՝ դուստր Janeեյն Քերոլայն Հարնիկը ՝ ծնված 1965 թվականին: որդին `1969 թ. ծնված Աարոն Լուի Հարնիկը
1994 թ.-ին Բարբարան հաջող բուժում անցավ հետանցքի քաղցկեղի դեմ և իր փորձի մասին գրեց «Գործողություն II. Կյանք ոսկոր կոտրողից հետո և այլ արկածներից» հուշերը: 2014-ի սեպտեմբերին Բարրիի մոտ ախտորոշվեց իդիոմատիկ թոքային ֆիբրոզ:
Ստեղծագործականություն թատրոնում
Բարրին առաջին անգամ պրոֆեսիոնալ կերպով թատրոնում սկսեց խաղալ 1953 թվականին, Նյու Յորքի Քորնիգ քաղաքում գտնվող թատերախմբի հետ: Այստեղ նա խաղաց իր առաջին գլխավոր դերը «Կապույտ լուսնի» արտադրության մեջ: Հետագայում նա աշխատել է Ռոչեսթեր Արենայի թատրոնում: Նա առաջին անգամ հանդես եկավ Բրոդվեյում 1955 թվականին «Փայտե ուտեստ» ֆիլմում: 1959-ին նա սկսեց դերեր խաղալ Բրոդվեյում ՝ «Եղբայրների հնարքի» արտադրության մեջ:
Բրոդուեյից դուրս նա սկսեց ելույթ ունենալ 1958-ին Ստրատֆորդի ամերիկյան Շեքսպիրյան թատրոնում ՝ The Crucible- ում և Madchen- ի գեղարվեստական տարբերակում `Uniform- ում: 1959-ին, նույն թատրոնի բեմում, նա սկսեց մարմնավորել շեքսպիրյան տարբեր կերպարներ: 1961-ին նա շրջագայեց Եվրոպայում ՝ որպես Էնի Սալիվան, «Հրաշագործը» ֆիլմում:
1969 թվականին Դելակորե թատրոնում նա խաղում էր ալտ տասներկուերորդ գիշերվա բեմադրության մեջ: 1970-ին նա սկսեց խաղալ Սառայի դերը Սթիվեն Սոնդհեյմի երաժշտական խմբում: Երաժշտական ընկերությունը շահեց Թոնի մրցանակ լավագույն մյուզիքլի համար, իսկ Բարրին առաջադրվեց մյուզիքլի լավագույն դերասանուհի անվանակարգում:
1974 թ.-ին Բարբարան ստացավ Awardեյ Բրոդի «Մարդասպանը» կինոնկարի Օբի մրցանակը որպես լավագույն դերասանուհի և «Դրամատիկական սեղան» անվանակարգի նվաճումներ: 1976 թ.-ին Բարրին նկարահանվեց Բրոդվեյի «Կալիֆոռնիա» հավաքածուում: 1979 թ. ՝ Մանհեթենի Իսթ Վիլիջ քաղաքի Phoenix թատրոնում Բոտո Շտրաուսի «Մեծ և փոքր» -ի ամերիկյան տարբերակի կին գլխավոր դերակատարը:
1995-ին, երկար դադարից հետո, Բարրին վերադառնում է թատրոն և Մանհեթենի թատերական ակումբում խաղում է «Հետերգելուց»: 2014-ին Բարբարան առաջադրվեց Outside Critics Circle Award մրցանակի ՝ որպես լավագույն դերասանուհի ՝ «Ես հիշում եմ մայրիկին Բրոդվեյից դուրս» ֆիլմում:
2015-ին դերասանուհին նկարահանվել է «Բրոդվեյ» արտասահմանյան արտադրությունում ՝ «RoundAbout» թատրոնի համար:
2017-ին նա հայտնվեց oshոշուա Հարմոնի «Այլ նշանակալից» պիեսում Բրոդվեյի Բութ թատրոնում:
Կինոկարիերա
Բարբարա Բարիի կինոնկարի դեբյուտը տեղի է ունեցել 1956 թվականին ՝ «Հսկա» ֆիլմում: 1963 թվականին նա խաղում է Էդնայի դերը «Ռեյնջերս» ֆիլմում: 1964 թվականին դերասանուհին ստացավ իր առաջին գլխավոր դերը «Մեկ կարտոֆիլ, երկու կարտոֆիլ» ֆիլմում: Ֆիլմը առաջադրվեց Օսկարի մրցանակի ՝ «Լավագույն սցենար» անվանակարգում:Բարրին այս ֆիլմի Լավագույն դերասանուհի է ստացել Կաննի կինոփառատոնի մրցանակը:
1979-ին դերասանուհին խաղում էր Էվելին Սթոլերի դերը Breaking Away ֆիլմում: Այս կինոնկարն առաջադրվեց Օսկարի մրցանակի: Բարին ինքը առաջադրվել է նույն մրցանակի ՝ «Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում:
1980 թվականին Բարբարան մարմնավորեց գլխավոր հերոսի մորը ՝ Բենիամին հեռուստասերիալում:
1999 թ.-ին Բարրին առաջադրվեց «Անկախ ոգի» մրցանակի ՝ «Լավագույն կին օժանդակություն» անվանակարգում ՝ ueուդի Բեռլինում Էլի Ֆալկոյի հերոսի մայրը ՝ Սյու Բեռլինի դերի համար:
Հեռուստատեսային կարիերա
Barry- ն իր հեռուստատեսային դեբյուտը կատարեց 1955 թվականին Kraft հեռուստատեսային թատրոնում: 1956 թ.-ին նա նկարահանվեց Horton Foot հեռուստատեսային թռիչքի պիեսում ՝ Քիմ Սթենլիի քրոջ դերում: Նրա հիմնական դերը եղել է Decoy- ի երկու դրվագներում (1958 և 1959):
1962 թվականին նա նկարահանվել է «Մերկ քաղաք» հեռուստասերիալի երեք դրվագներում: 1963 թվականին նա նկարահանվել է Լոուրենս Դյուրելի «Dark Maze» հեռուստատեսային տարբերակում: Բացի այդ, 1960-ականների ընթացքում Բարբարան նկարահանվել է ժամանակի շատ սիրված հեռուստասերիալներում:
1961 թ. «Պաշտպաններ» սերիալում Բարրին հայտնվեց երեք դրվագներում, իսկ Բեն Քեյսիում ՝ երկու դրվագներում: 1962-ին դերասանուհին «66-րդ երթուղի» հեռուստասերիալի դրվագներից մեկում կույր աղջկա դերում էր:
1964 թվականին Բարբարան հայտնվեց Ալֆրեդ Հիչքոկի ժամի երկու դրվագներում: «Իզաբելը» և «Հաշվի առեք նրա ուղիները» երկու դրվագներում էլ նա խաղացել է:
1965 թ.-ին Բարրին նկարահանվեց «Փախածը» սերիալի «Ոչ վերջ, բայց սկիզբ» դրվագում: Հենց այս դրվագն էլ, ըստ երկրպագուների ընդհանուր կարծիքի, դարձավ սերիալի 120 դրվագների մեջ լավագույններից մեկը:
1968-ին դերասանուհին նկարահանվեց «Հարձակվողները» հեռուստասերիալի «Թշնամին» դրվագի գլխավոր դերում: 1975 թվականին ռեժիսոր Լի Գրանտը նկարահանեց նրան «Դահլիճի օգտագործման համար» հեռուստաֆիլմում: 1977 թվականին Բարբարան նկարահանվեց միանգամից երկու հեռուստաֆիլմերում ՝ «79 Park Avenue» և «Tell Me My Name»:
1978 թ.-ին Բարրին խաղաց Էմիլի Արմսվորթի դերը Դիսնեյի «Ապակի զավակ» հեռուստաֆիլմում, որը նկարահանվել էր Ռիչարդ Պեկի «Ինձ պատկանող ուրվականը» վեպի հիման վրա: 1978-ին նա խաղաց տիկին Բերգի դերը հեռուստատեսային ֆիլմում ՝ «Իմ գերմանացի զինվորի ամառը»:
1975-1978 թվականներին Բարրին մասնակցում էր «Բարնի Միլլեր» սերիալի 37 դրվագներում ՝ որպես գլխավոր հերոսի կին: 1979 թ. Backstairs հեռուստատեսային սերիալում նա Սպիտակ տանը մարմնավորեց Մամի Էյզենհաուերին:
1980 թվականին Բարբարան նկարահանվեց ABC հեռուստաալիքի համար «Օտրիվ» հեռուստասերիալում, որը նկարահանվել է համանուն ֆիլմի հիման վրա: Չնայած այն հանգամանքին, որ սերիալը ցուցադրվում էր միայն մասամբ, սերիալում իր դերի համար Բարրին առաջադրվեց «Էմմիի»:
1981 թ. Շարքային Բենիամին հեռուստասերիալում դերասանուհին խաղում էր գլխավոր դերերից մեկը: Էթել Բենքսը նկարահանվում է Նիլ Սայմոնի «Ոտաբոբիկ զբոսայգում» հեռուստատեսային տարբերակում: Նույն թվականին նա նկարահանվեց «Երեխաներ, որոնց ոչ ոք չէր փնտրում.
1987 թվականի ընտանեկան կապերը սերիալում նա խաղացել է մորաքույր Ռոզմարիի դերը: 1992-ի փետրվարին որպես օրենքի և կարգի տիկին Brim- ի դերի համար Բարրին առաջադրվեց Էմմի մրցանակի ՝ որպես դրամայի լավագույն երկրորդ պլանի դերասանուհի: 1994-ին նա խաղացել է Փոլին Ռոբիլարի դերը Էմմիի մրցանակակիր «Սկարլետ» մինի-սերիալում:
1997 թ.-ին նա ձայնագրեց Ալկմենեին `Հերկուլեսի որդեգրող մայրիկին Դիսնեյի« Հերկուլես »մուլտֆիլմում: 1998-ին նա խաղացել է Ռութի «Ձյան հնարավորություն» հեռուստաֆիլմում:
Հանկարծ Սյուզան հեռուստասերիալում Բարրին նկարահանվեց 92 դրվագում: 2003 թվականի մայիսին նա դեր խաղաց Law & Order հեռուստասերիալի «Կատարյալ» դրվագում, որի համար առաջադրվեց Էմմի մրցանակի ՝ որպես դրամայի լավագույն հյուր դերասանուհի:
2004-ին նա հայտնվեց Dead Like Me հեռուստասերիալում: Հեռուստատեսությունում վերջերս կատարված աշխատանքը դարձել է «Հրում մարգարիտկաներ», «Բուժքույր ieեքի» և «Լուսավորված» սերիալների դերերը:
