Դանիելա Ռոկան իտալացի դերասանուհի և մոդել է: Համատարած համբավը նրան հասավ 1961 թվականին էկրան բարձրացած «Պառակտումը իտալերեն» կատակերգական մելոդրամայում, որի ռեժիսորը Պիետրո Գերմին էր, գլխավոր դեր խաղալուց հետո:
Դերասանուհու ստեղծագործական կենսագրությունը սկսվել է մոդելային բիզնեսից: 15 տարեկանում նա հաղթեց գեղեցկության մրցույթում Իտալիայում և անմիջապես գրավեց շոու բիզնեսի ներկայացուցիչների ուշադրությունը:
Ռոկկան կինոթատրոն է մուտք գործել 1954 թվականին: Նա 27 դեր ունի հեռուստատեսային և կինոնախագծերում:
Կենսագրության փաստեր
Դանիելան ծնվել է Իտալիայում 1937 թվականի աշնանը: Նրա ամբողջ մանկությունն անցել է Ակիրեալ փոքրիկ քաղաքում: Մանկությունից աղջիկը սիրահար էր ստեղծագործական գործունեությանը, զբաղվում էր պարով և երգով:
Դանիելան ուներ գրավիչ արտաքին ու դերասանական տաղանդ: Դպրոցական տարիներին նա հաճախ էր բեմում հանդես գալիս, մասնակցում տարբեր միջոցառումների ու համերգների: Ավագ դպրոցում աղջկան նկատել են մոդելային բիզնեսի ներկայացուցիչները և նրան հրավիրել մասնակցելու գեղեցկության մրցույթի: 1953 թվականին Դանիելան նվաճեց «Միսս Կատանիա» տիտղոսը: Հաղթելուց հետո նա անցավ ազգային մրցույթի և հերթական հաղթանակը տարավ ՝ դառնալով «Միսս Իտալիա»:
Գեղեցկության մրցույթում հաջողությունը Դանիելայի համար ճանապարհ բացեց շոու բիզնեսի համար: Նա որոշ ժամանակ աշխատել է որպես մոդել և նկարահանվել է իտալական շատ հայտնի ամսագրերում: Բայց աղջիկը չէր ցանկանում աշխատել միայն մոդելային բիզնեսում: Նրան հրապուրում էր կինոն, նա երազում էր դերասանուհու կարիերայի մասին:
Կինոկարիերա
Ռոկկան իր առաջին դեբյուտը կատարել է 1954 թվականին: Նա փոքր դեր ստացավ Դոմենիկո Գամբինոյի ռեժիսոր «Լու Լուչիանա» մելոդրամայում: Դերասանուհու համար հաջորդ նկարահանումները տեղի ունեցան Վիտորիո Դուժզեի «Il nostro campione» մարզական դրամայում:
1955 թվականին երիտասարդ դերասանուհին կրկին փոքր դեր խաղաց իտալական «Իմ հովանավորը» կատակերգական-դրամայում: Սա ռեժիսոր և սցենարիստ Ֆրանկո Բրյուսատիի առաջին աշխատանքն էր: Ֆիլմը ցուցադրվել է Վենետիկի միջազգային կինոփառատոնում:
«Judուդիթը և Հոլոֆերնսը» ֆիլմում (երկրորդ վերնագիր ՝ «Բռնապետի գլուխը») Ռոկկան խաղում էր Նաոմիի դերը: Իտալիայի և Ֆրանսիայի համատեղ արտադրությամբ նկարահանված կինոնկարը թողարկվել է 1959 թվականին և նկարահանվել է բասկյան ժանրում, որն այդ տարիներին մեծ ժողովրդականություն էր վայելում: Tapeապավենի հիմքում ընկած էր Judուդիթի ՝ Հոլոֆերնեսը գլխատելու պատմությունը: Ֆիլմի ռեժիսորն էր Ֆերնանդո Չերչիոն, որում խաղում էին Մ. Գիրոտին, Ռ. Բալդինին և Ի. Քորին:
Նույն թվականին դերասանուհին նկարահանվեց միանգամից մի քանի ֆիլմերում. Մ. Մաթոլիի կատակերգությունը ՝ «Մենք գլուխը չենք կորցնում», Ռ. Ֆեդ և Մ. Բովների «Կալտիկին, անմահ հրեշը» ֆանտաստիկ թրիլլերը. Վ. Քոթաֆվիի «Կլեոպատրայի լեգեոնները» պատերազմական դրաման և Turn. Թյորների և Մ. Բովու արկածային ժապավենում ՝ «Մարաթոնյան հսկա, կամ մարաթոնի ճակատամարտ»:
1960-ին Ռոկան փոքր դեր խաղաց Ա. Հանսի ռեժիսոր Աուստերլից պատմական դրամայում, որը պատմում է ֆրանսիական բանակի ճակատամարտի մասին Նապոլեոնի գլխավորությամբ Ալեքսանդր I- ի և Ֆրանց I- ի հրամանատարությամբ ռուս-ավստրիական զորքերի դեմ:
Այնուհետև դերասանուհին էկրանին հայտնվեց «Ամազոնացիների թագուհին», «Եսթեր և թագավոր», «Բարբարոսների վրեժ», «Հռոմ 1585» ֆիլմերում:
1961-ին թողարկվեց ամուսնալուծություն իտալերենով կինոնկարը, որի ռեժիսորը Պիետրո Գերմին էր, որը Դանիելային բերեց համաշխարհային հռչակ և հռչակ: Նա խաղում էր Ռոզալիա Սեֆալուի գլխավոր դերը: Հայտնի իտալացի դերասան Մարչելլո Մաստրոյաննին դարձավ նրա զուգընկերը նկարահանման հրապարակում:
Ֆիլմը նկարահանվում է Իտալիայում: Ֆերդինանդոն հրաշալի ընտանեկան մարդ է և 12 տարի ամուսնացած է Ռոզալիայի հետ: Բայց մի օր նա հանդիպում է իր երիտասարդ ու շատ գրավիչ զարմիկ Անջելային ու սիրահարվում նրան: Աղջիկը փոխհատուցում է տալիս, իսկ հետո Ֆերդինանդոն որոշում է բաժանվել կնոջից: Բայց այդ տարիներին Իտալիայում գրեթե անհնար էր ամուսնալուծվել, ուստի ամուսինը հանդես եկավ Ռոզալիայից ընդմիշտ ազատվելու խորամանկ ծրագրով և սկսեց այն իրականացնել:
Ֆիլմը շահեց Կաննի կինոփառատոնը լավագույն կատակերգություն անվանակարգում և առաջադրվեց «Ոսկե արմավենու» գլխավոր մրցանակի: Մաստրոիանին իր դերի համար ստացել է «Ոսկե գլոբուս», Բրիտանական ակադեմիայի մրցանակ և «Օսկար» անվանակարգ: Փառքը չի խնայել Դանիելային: Նա առաջադրվել է Բրիտանական ակադեմիայի մրցանակի: Ֆիլմը Օսկար է շահել նաեւ «Լավագույն բնօրինակ սցենար» անվանակարգում:
Դերասանուհու հետագա կարիերան ողբերգական էր: Ռեժիսոր Պ. Ermերմիի հետ անհաջող սիրավեպի պատճառով Դանիելան փորձեց ինքնասպան լինել: Արդյունքում ՝ նրան ուղարկեցին հոգեբուժական կլինիկա ՝ բուժման: Դրանից հետո նա չկարողացավ վերադառնալ բնականոն աշխատանքի: Ռոկկան ժամանակ առ ժամանակ էկրանին էր հայտնվում երկրորդական դերերում, բայց կինոարտադրության ներկայացուցիչները հիմնականում նախընտրում էին նրա հետ ոչ մի կապ չունենալ:
Հաջորդ տարիներին Դանիելան նկարահանվում է ևս մի քանի ֆիլմերում. Նա վերջին անգամ էկրանին է հայտնվել «Մեկ օրվա կյանք» դրամայում:
Անձնական կյանքի
Գեղեցկության նախկին թագուհին և բավականին հաջողակ դերասանուհին երբեք չի գտել իր երջանկությունը:
Իտալական ամուսնալուծությունը նկարահանելիս նա սիրահարվեց ռեժիսոր Պիետրո Գերմին:
Կարճ սիրավեպից հետո Պիետրոն ասաց, որ նրանց միջև հետագա հարաբերություններն անհնար են: Դերասանուհու համար սա իսկական հարված էր: Նա փորձեց ինքնասպան լինել, և արդյունքում տեղափոխվեց հոգեբուժարան, որտեղ նա անցկացրեց մի քանի ամիս:
Աղջկան չհաջողվեց ամբողջովին վերականգնվել ցնցումից, դրանով իսկ ավարտվեց նրա դերասանական կարիերան: Նա փորձեց վերադառնալ աշխատանքի, բայց կինեմատոգրաֆիական շրջանակներում Դանիելան ճանաչվեց «անկայուն» և նրան այլևս հրավիրեցին նկարահանման: Ոչ ոք չէր ցանկանում գործ ունենալ հիստերիկ և մտավոր անհավասարակշիռ կատարողի հետ:
Դանիելան մի քանի անգամ էկրանին է հայտնվել երկրորդական դերերում, բայց 1970-ին նա ամբողջությամբ ավարտեց դերասանական կարիերան:
Կյանքի վերջին տարիները Ռոկան անցկացրել է ծերանոցում, որտեղ ամբողջ ժամանակը նվիրել է վեպեր գրելուն: Նա կյանքից հեռացավ 57 տարեկան հասակում 1995 թվականի գարնանը:
