Լյումեր եղբայրներն իրենց «Կինեմատոգրաֆով» սկսեցին աստիճանաբար նվաճել ամբողջ աշխարհը: Ռուսների ծանոթությունը արվեստի այս նոր ձևի հետ տեղի է ունեցել 1886 թվականին, և տասներկու տարի անց թողարկվեցին ռուսական արտադրության առաջին ֆիլմերը:
Ռուսական կայսրությունում առաջին կինոթատրոնը բացվել է 1896 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում ՝ Նևսկի պրոսպեկտի վրա:
Մարդկանց համար կինոն արագ դարձավ սիրված ժամանցը, բայց իշխանությունները անվստահությամբ էին վերաբերվում այս նորաթուխ զվարճանքին, ուստի 1908 թվականին Մոսկվայում որոշում կայացվեց կասեցնել նոր կինոթատրոնների բացման թույլտվությունների տրամադրումը:
Ոստիկանությունը մշտական հսկողություն էր իրականացնում կինոթատրոնների վրա, ամբողջ ընթացքում ստուգվում էր դրանց խաղացանկը: Եղել են հակահայրենասիրական և պոռնոգրաֆիկ ֆիլմերի ցուցադրության դեպքեր:
19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին Ռուսաստանում հիմնականում նկարահանվում էին վավերագրական ֆիլմեր, որոնք պատմում էին թագավորական ընտանիքի կյանքի մասին: Բոլոր կադրերը խիստ գրաքննության էին ենթարկվել:
1913 թվականին Պոլիտեխնիկական թանգարանում նույնիսկ վեճ տեղի ունեցավ այն թեմայի շուրջ, թե ի վերջո ով է հաղթելու ՝ թատրոնը կամ կինոն: Այս քննարկման արդյունքը եղավ այն եզրակացությունը, որ թատրոնը, այնուամենայնիվ, կհաղթի այս դիմակայությունում, քանի որ այն իսկական արվեստ է:
Ի դեպ, այն ժամանակվա թատերական դերասանները նույնիսկ արհամարհանքով էին վերաբերվում կինոդերասաններին: Նրանք կարծում էին, որ կինոնկարի նկարահանումը դերասանից պահանջում է միայն դեմքի արտահայտությունների յուրացում, քանի որ այն ժամանակ բոլոր ֆիլմերը լուռ էին: Պարզվեց, որ ձայնն ու թելադրությունը նշանակություն չունեին:
Այնուամենայնիվ, թատրոնները դատարկ էին, իսկ կինոթատրոններում շատ մարդիկ կային, ովքեր իսկապես սիրում էին ֆիլմեր դիտել:
Առաջին ռուսական ֆիլմը համարվում է «Պարտվողները Ֆրիմանը» ֆիլմը, որի ռեժիսորը Վլադիմիր Ռոմաշկովն է: Ֆիլմը ֆինանսավորել է ձեռնարկատեր Ալեքսանդր Դրանկովը, ֆիլմի սցենարը գրել է Վասիլի Գոնչարովը: Ֆիլմը պատմում էր անվճար կազակ Ստեփան Ռազինի մասին, և պատկերը խիստ գրաքննության էր ենթարկվում: Ֆիլմը տևեց մոտ վեց րոպե, բայց այդ ժամանակի դիտումն իսկապես շքեղ էր: Հարյուրավոր հավելյալներ ներգրավված էին մարտական տեսարաններում, և մարդիկ պրեմիերային գնում էին բառացիորեն անվերջ հոսքով:
20-րդ դարի լուսադեմին Գերմանիան կինոարտադրության համաշխարհային առաջատարն էր: Առաջին համաշխարհային պատերազմի ընթացքում հեռուստադիտողները խմբով հեռանում էին գերմանական ֆիլմերից ՝ արտահայտելով իրենց բողոքը:
1910-ին սկսվեց ռուսական կինեմատոգրաֆիայի ձևավորումը: Սկսեցին թողարկել տարբեր ժանրերի ֆիլմեր: Պատմական և պատերազմական ֆիլմերը, դետեկտիվ պատմություններն ու մելոդրամաները հատկապես սիրված էին հեռուստադիտողների շրջանում:
Այդ ժամանակվա ամենավառ կինոաստղերն էին ՝ Վլադիմիր Մաքսիմովը, Իվան Մոզժուխինը և Վերա Խոլոդնայան:
