Ֆրանս Գալը ֆրանսիացի վոկալիստ է, «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթի 1965 թ. Առաջին նկարիչը, ով ելույթ ունեցավ Ֆրանսիայի «enենիթ» մարզադաշտում: Երգչի երկրպագուների թվում էր Էլթոն Johnոնը:
Կենսագրություն
Իզաբել vենեվիվ Մարի Անն Գալը Ֆրանս Գալի իսկական անունն է: Նա ծնվել է Փարիզում 1947 թվականի հոկտեմբերի 9-ին: Նրա հայրը բանաստեղծ էր, ով բանաստեղծություններ էր գրում Էդիթ Պիաֆի երգերի համար: Մայրը երգեցողության կրոնական դպրոցի հիմնադրի դուստրն էր: Իզաբելը ընտանիքի կրտսեր երեխան է: Նա ուներ 2 եղբայր: Երեխաները մեծացել են ստեղծագործական միջավայրում: Արվեստագետները հաճախ էին այցելում իրենց ծնողներին:
Իզաբելը երաժշտության դասեր սկսեց հաճախել 5 տարեկանից: Նախ դաշնամուր: Հետո նա տիրապետեց կիթառին: 13 տարեկանում աղջիկը ստեղծեց ընտանեկան խումբ, իր եղբայրների հետ միասին ելույթ ունեցավ տարբեր տոնակատարություններին:
Նվիրման ու համառության համար հայրը Իզաբելին տվեց «Փոքր կապրալ» մականունը:
Կարիերա
1963 թվականին Իզաբելը ձայնագրեց մի քանի ստեղծագործություններ, որոնք փոխանցվեցին Դենիս Բուրժուային: Մի քանի օր անց երիտասարդ վոկալիստը մասնակցեց լսմանը: Իզաբելի ծնողների հետ պայմանագիր է կնքել Philips- ը: Երգչուհին սկսել է աշխատել հայտնի պրոդյուսերների ու կատարողների հետ:
Աղջկան առաջարկել են վերցնել Ֆրանսիա կեղծանունը, որպեսզի նրան չխառնեն դերասանուհի Իզաբել Օբրեի հետ:
16 տարեկան հասակում Գալի ստեղծագործություններից մեկը սկսեց տեղադրվել ռադիոյով: Նա գրավել է հեղինակավոր հիթ-շքերթի 44-րդ հորիզոնականը:
1964-ին Ֆրանսիայի երգերն արդեն տասնյակում էին: Աղջկան հետաքրքրում էր միայն երաժշտությունը: Կրթության հարցը հետին պլան մղվեց: Երգիչը դուրս եկավ ճեմարանից:
Գարնանը փարիզյան գլխավոր ամսագիրն իր առաջին հոդվածը նվիրեց Գալի աշխատանքին: Մեկ ամիս անց վոկալիստը դուրս եկավ Բրյուսելի մեծ բեմ:
Ֆրանսիայի վոկալ ոճում հայտնվեցին ջազի նոտաներ: Ավելի ուշ, ղեկավարների պնդմամբ, նկարիչը ձայնագրեց մանկական «Sacre Charlemagne» երգը: Նրան սկզբում դուր չէր գալիս այդ ուղին, բայց ակնթարթորեն հաջողակ դարձավ աշխարհի տարբեր երկրներում:
1965-ի սկզբին Ֆրանսիային վստահվեց Եվրատեսիլ երգի մրցույթում Լյուքսեմբուրգը ներկայացնելու իրավունք: Հանդիսատեսը դիտելիս բարձրախոսեց ֆրանսիուհու երգը, բայց հետո նա զբաղեցրեց 1-ին տեղը:
Մրցույթում վճռական հաղթանակից հետո Ֆրանսիան շրջագայեց:
1965 թվականին նրան առաջարկեցին նկարահանվել երաժշտական ֆիլմում: Գալը համաձայնվեց, բայց նախագիծը չիրականացավ:
Մեկ տարի անց վոկալիստը ձայնագրեց նոր ալբոմ: Նրա ապրանքային նշանը կազմում է այն ստեղծագործությունը, որի հեղինակությունը պատկանում է Սերժ Գեյնսբուրգին: Տեքստում ասված է սառնաշաքարշ սիրող աղջկա մասին: Դիտողը սրա մեջ գռեհիկ ենթատեքստ է լսել: Ֆրանսիան մեղադրեց իր թիմին դավաճանության մեջ:
Տհաճ իրադարձությունից հետո նկարչի կարիերան ցնցվեց: Հիթերն ավելի ու ավելի քիչ էին հայտնվում: Երգչի յուրաքանչյուր նոր աշխատության մեջ մամուլը փորձում էր գտնել բազային իմաստ:
1974-ին Ֆրանսիան փորձեց իրեն որպես դերասանուհի ՝ նկարահանվելով կարճամետրաժ ֆիլմում ՝ հիմար նիմֆեթի տեսքով:
Նրա կարիերան սկսեց բարձրանալ, հենց որ Գալը սկսեց աշխատել Միշել Բերգերի հետ: Երգերը կրկին բարձրացան աղյուսակի առաջին հորիզոնականները:
Անձնական կյանքի
1964-ին Ֆրանսիան սկսեց հանդիպել երգիչ Կլոդ Ֆրանսուայի հետ: Դա եռանդուն հարաբերություններ էր, որը տևեց 3 տարի:
Բաժանվելուց հետո նախկին սիրահարը երգ է գրել ՝ նվիրված խզված սիրային միությանը: Գալը համաձայն չէր տեքստի հետ ՝ բացատրելով, որ դրանում ճշմարտություն չկա:
1969 թվականին աղջիկը լուրջ, բայց կարճատև հարաբերություններ սկսեց Julուլիեն Քլերի հետ:
1974-ին Գալը սիրավեպ սկսեց Միշել Բերգերի հետ: Հարսանիքը տեղի է ունեցել 2 տարի անց: 1978-ի աշնանը մի երգիչ հայտնվեց երգիչների ընտանիքում: Դուստրը ստացել է Պոլին Իզաբել անունը: Երեք տարի անց ծնվեց Ռաֆայել Միշելի որդին:
Ֆրանսիան ակտիվորեն մասնակցում էր բարեգործական աշխատանքներին: Դրանում նրան լիովին աջակցում էր ամուսինը:
Արձակուրդներից մեկի ժամանակ ամուսինը սրտի կաթված է ստացել: Միշելը կյանքից հեռացավ 44 տարեկան հասակում: Ֆրանսիան երբեք չկարողացավ համակերպվել դրա հետ:
Երգչուհին մահացավ 2018-ին: Նա խնդիրներ ուներ սրտի և երիկամների աշխատանքի հետ:
