Ոչ ոք չի վիճի, որ անեկդոտի միջոցով կարող ես դառնալ ընկերության հոգին, ապացուցել ինքդ քեզ որպես սրամիտ զրուցակից, շահել քեզ դուր եկած աղջկա կամ տղայի: Jիշտ կատակներ պատմելը իսկական արվեստ է:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Նախ, պատմողը պետք է հիշի, որ անեկդոտը պետք է ասվի կետին, ինչպես նաև պահպանի խոսակցության ընդհանուր թեման: Մարդը պետք է հստակ հասկանա, թե կոնկրետ ընկերության որ թեմաների հետ կարելի է կատակել, և որոնք ցանկալի չեն: Օրինակ, շեֆերի մասին կատակները շեֆերի ներկայությամբ շատ տեղին չեն լինի:
Քայլ 2
Երկրորդ, այս կամ այն անեկդոտը պատմելուց առաջ պատմողը պետք է համոզվի, որ դա անգիր է հիշում, մինչև վերջ, այսինքն. եթե հնարավոր է, ինքներդ ձեզ անեկդոտ ասեք:
Քայլ 3
Անհրաժեշտ է անեկդոտը պատմել հեշտությամբ և բնականաբար, առանց երկմտելու, կարծես ժամանակների միջև: Ընդհանրապես, կարծես թե դա ինչ-որ մեկից լսված պարզ պատմություն է: Միայն այս դեպքում բնական կլինի պատմվածքի ձևը:
Քայլ 4
Որոշ անեկդոտներ պարունակում են ոչ այնքան պարկեշտ բառեր և արտահայտություններ: Բայց նման պատմությունից, ինչպես նաև երգից ոչ մի բառ չես ջնջի: Մենք ամեն ինչ պետք է ասենք: Սա եւս մեկ առիթ է ՝ շրջելու և համոզվելու, որ անեկդոտի թեման և տեքստը հարմար են հավաքված ընկերության համար:
Քայլ 5
Կատակ պատմելիս ավելորդ չի լինի օգնել քեզ ձեռքերով, ոտքերով, ժեստերով և դեմքի արտահայտություններով: Այսպիսով, անեկդոտը ավելի շատ հնարավորություններ կստանա շրջապատի կողմից իր հաջող ընկալման համար:
Քայլ 6
Պատմողը պետք է հիշի նաև, որ նույն անեկդոտը, որը երկու անգամ է պատմվել, շատ հազվադեպ կարող է ծիծաղեցնել: Անհրաժեշտ է ժամանակ առ ժամանակ լրացնել ձեր կատակների հավաքածուն նոր կատակներով:
Քայլ 7
Եթե կատակն այլոց համար անհասկանալի կամ տհաճ է ստացվել, չպետք է երկար դադար վերցնել և սպասել զրուցակիցների դրական արձագանքին: Այս իրավիճակում ամենաճիշտ որոշումը զրույցը սահուն շարունակելն է:
Քայլ 8
Եվ այնուամենայնիվ, անեկդոտների պատմողը պետք է հիշի, որ կատակի իմաստը մեկ կամ մի քանի ունկնդիրների խնդրանքով բացատրելը շատ ձանձրալի ու հոգնեցուցիչ գործ է:
