Յուրաքանչյուր ազգ ձգտում է պահպանել իր նշանակությունն ու մեկուսացումը այլ ժողովուրդների շրջանում: Սա կարելի է ասել այնպիսի հպարտ ժողովրդի մասին, ինչպիսին հայերն են: Այսօր նրանց մեծ մասը բնակվում է Ռուսաստանում: Դրանով նրանք պահպանում են իրենց լեզուն, մշակույթը և պարը: Շատ ռուս մարդիկ սիրում են հայկական պարերը իրենց արտահայտչականության և հուզականության համար:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Հայկական պարեր սովորելու համար անհրաժեշտ է գտնել համախոհներ: Հայկական պարերի մեծ մասը հավաքական են, ուստի ավելի լավ է խումբ հավաքել: Բացի այդ, ավելի հեշտ է սովորել թիմում ՝ դիտելով միմյանց հաջողություններն ու սխալները:
Քայլ 2
Հայկական պարերի տեմպը միատարր չէ. Արագ չէ, ինչպես, օրինակ, թաթարական պարերը; բայց ոչ այնքան սահուն ու դանդաղ, որքան Բաշկիրները: Հայկական պարը սկզբում անհապաղ է և դանդաղ, աստիճանաբար տեմպը արագանում և դառնում է ավելի ու ավելի արագ: Հետեւաբար, նման պար լավ կատարելու համար պետք է կարողանաք հարմարվել երկու տեմպերին:
Քայլ 3
Anyանկացած հայկական պարի մեջ կա մի գլուխ, այսպես կոչված, «պարագլուշ»: Ձեր խմբում ընտրեք ամենագեղեցիկ ու անձնավոր տղամարդուն: Բացի լավ պլաստիկությունից, նա պետք է ունենա նաև հաճելի ձայնային ձայն:
Քայլ 4
Հայկական պարերի գիտությունը յուրացնելու որոշակի դժվարություններ կան. Մարմնի մարմինը պետք է անընդհատ կանգնած վիճակում լինի. հայկական պարի մեջ գործնականում հակումներ չկան, և եթե դրանք կան, ապա դրանք պետք է կատարվեն ամբողջ մարմնով: Կարևոր է նաև համոզվել, որ ամբողջ մարմինը շարժվում է միևնույն ուղղությամբ, այսինքն ՝ վերին մարմնից առանձին չեք կարող շարժել միայն ազդրերն ու կոնքը:
Քայլ 5
Ամենատարածված հայկական պարը քոչարին է, որը միշտ պարում էին ճակատամարտից առաջ: Խիզախ մարտիկների այս պարը սովորելու համար խմբի բոլոր անդամները պետք է օղակի մեջ կանգնեն ՝ ձեռքերը միմյանց ուսերին: Դրանից հետո սկսեք շարժվել շրջանով ՝ որոշ պարով, ժամանակ առ ժամանակ անհրաժեշտ է կտրուկ փոխել շարժման ուղղությունը: Երբեմն նեղացրեք և լայնացրեք շրջանակը ՝ թոքերով ետ և առաջ թոքելով:
Քայլ 6
Leaderեկավարի դերը չափազանց կարևոր է, ով պետք է խմբին ծանուցի պարային կազմվածքի փոփոխության մասին ՝ թաշկինակ կամ դաշույն թափահարելով: Պարելիս պետք է օգտագործել նաև ձեռքերն ու ոտքերը ՝ դրանք հերթով ճոճելով: Ինչպես վերը նշեցինք, հայկական պարի ընթացքում շարժման տեմպը անընդհատ փոխվում է: Երբ դա անհրաժեշտ լինի անել, դուք կսովորեք երաժշտությունից, դրա տեմպից:
