Քորոցը թալիսման է, որը փորձարկվել է շատ սերունդների կողմից: Այն կարող է կցվել հագուստի սխալ կողմին ՝ ինքներդ ձեզ պաշտպանելու համար, կախված վարագույրներից կամ դրված տան առանձնացված վայրերում, որպեսզի տունը չբացահայտվի բացասական էներգիայի ազդեցության տակ:
Չար աչքից պաշտպանվելու համար ցանկացած նյութից կարող եք քորոց ընտրել, այդ թվում `ոսկի և արծաթ: Բայց այս ամուլետի մեկ առանձնահատկությունը կարևոր է `ամրոցը: Այն պետք է լինի հուսալի և ամուր պահի ասեղը, որպեսզի կառուցվածքը միշտ փակ մնա: Պաշտպանության մեկ այլ կարևոր պայման է `անհրաժեշտ է գնել նոր քորոց, քանի որ այն, որն օգտագործվել է իր նպատակային նպատակների համար, չի կարողանա վանել բացասական էներգիան: Ամուլետի հզորությունն ուժեղացնելու համար այն ընկղմվում է սուրբ ջրի մեջ, այնուհետեւ դրվում է սրբիչով և եկեղեցու մոմի մոմը կաթում ականջի վրա, որը ոչ մի դեպքում չպետք է հանել:
Հագուստին քորոց ամրացնելով ՝ նրանք չեն մոռանում դրա մասին: Ամուլետը ստուգվում է ամեն երեկո, և դրա արտաքին տեսքը վերահսկվում է: Եթե այն կոճկել կամ մթնել է, այն պետք է հանել ու թաղել գետնի մեջ, իսկ չար աչքից նորը դնել: Եվ եթե ամուլետը պատրաստված է թանկարժեք մետաղից և ափսոս է այն դեն նետել, ապա այն կարող եք 3 օր դնել աղի մեջ, ապա լվանալ ջրով և թաղել աղը գետնին:
Կարևոր է նաև հիշել, որ քորոցը չպետք է տրվի ոչ մեկին, և եթե այն երրորդ ձեռքն է ընկել, ապա այն հետ չպետք է վերցվի: Եթե շեմին գտնվել է ուրիշի քորոցը, ապա այն հնարավորինս հեռացվում է ավելով: Ձեռքերով չես կարող դիպչել դրան:
Ենթադրվում է, որ քորոցը պետք է մաշված լինի երեխաների, հղիների, հարսնացուի և հարսանիքի ժամանակ, և նրանք, ովքեր անընդհատ շփվում են մեծ թվով մարդկանց հետ, խելացի գնում են արձակուրդի:
