1957 թվականին ԽՍՀՄ-ում առաջին արհեստական Երկրի արբանյակի գործարկումից անմիջապես հետո, ամբողջ աշխարհում մոդելավորողները սկսեցին հրթիռների նստարանային մոդելներ կառուցել: Նման մոդելը չի թռչում, այլ պարզապես զարդարում է այն սենյակի ներսը, որում տեղադրված է:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Սանտեխնիկից խնդրեք պլաստիկե ջրատարի մի կտոր մոտ 8 սանտիմետր տրամագծով և մոտ 20 սանտիմետր երկարությամբ: Խողովակների նման կարճ երկարությունները փականագործների կողմից համարվում են թափոններ:
Քայլ 2
Պատրաստեք ստվարաթղթից ստվարաթուղթ: Դրա մեջտեղում հորատեք մոտ 5 միլիմետր տրամագծով անցք: Դրա կողքին տեղադրեք մի փակագիծ, որը չորս սանտիմետրով պակաս է խողովակի երկարությունից: Փակագծին միացրեք փոքր լապտերի լամպ: Քաշեք լարերը դրանից անցքի միջով այնպես, որ դրանք կանգնած լինեն ներքեւի մասում:
Քայլ 3
Հագեցեք կանգառը փափուկ ոտքերով, որպեսզի կանխվի սեղանի քերծումը կամ լարերը սեղմելը:
Քայլ 4
Խողովակի մի կտորի վրա մի կողային անցք արեք այնպես, որ այն լինի անմիջապես հակառակ էլեկտրական լամպից: Ձգեք այն ներսից ցանկալի գույնի պլաստիկ շշից կտրված մի կտոր պլաստիկով: Սա կլինի անցքի անցք:
Քայլ 5
Խողովակը դրեք հենակետի վրա այնպես, որ լամպը անցքի դիմաց լինի և խողովակի կենտրոնում: Կպցրեք այն հիմքին այս դիրքում: Կառուցվածքը մեկ օր թողեք այս տեսքով, որպեսզի սոսինձը ամբողջովին չորանա:
Քայլ 6
Հաստ ստվարաթղթից պատրաստեք չորս նույնական ուղղանկյուն եռանկյունիներ: Կպցրեք դրանք չորս կողմում գտնվող խողովակին ՝ իմիտացիոն կայունացուցիչներ ստեղծելու համար:
Քայլ 7
Թղթից մի փոքր կոն սոսնձեք: Այս կոն հիմքի տրամագիծը պետք է հավասար լինի խողովակի տրամագծին: Կպցրեք այն հրթիռի մոդելի վերին մասում:
Քայլ 8
Ներկիր հրթիռն ու հիմքը ՝ օգտագործելով գուաշ: Կիրառեք ցանկալի գծագրերը, գրությունները դրա վրա:
Քայլ 9
Միացրեք էլեկտրական լամպը էլեկտրասնուցմանը, որի լարումը մեկ ու կեսից երկու անգամ պակաս է, քան իր անվանականը: Նվազող լարման հետ էլեկտրամատակարարման շնորհիվ այն երկար չի այրվի, ինչը հատկապես կարևոր է այն պատճառով, որ մոդելի բոլոր կապերը սոսինձ են, և դրա ապամոնտաժումը դժվար է: Մի թողեք մոդելին լույսը առանց հսկողության:
